ŞİİRLERİMİN AHI !..

fýrtýnalar kopuyorken ayaz akþamlarda
sessizlik çöker her yanýma
dallar eðilir gecenin dargýn yalnýzlýðýna
loþ ýþýklar Ýstanbul’u hatýrlatýr gözlerime
serseri düþlerde kaybolup gidiyorken ben
hangi diyarlardasýn söyle sevdiðim ?!


þiirlerimin ’ah’larý düþer mýsralarýma
hüzün damýtýr yorgun yüreðim
gülümsemelerim saklanýr kuytu köþelerde
çalýlar arasýna bakýþlarým çöreklenir
öðlen güneþine baðdas kurmuþ yýlanýn ýslýðýnda
ürperir yokluðun, nerdesin gel sevgilim !..


gamsýz teselliler arýyorum el diyarýnda
sazýmýn tellerine seni sererken
halden anlayan güftelerde gönlüm sarhoþ
sana sýcacýk dokunan ellerim bomboþ
maviye bürünmüþ þehrin delice sokaklarýnda
çarký kýrýlmýþ þiþelerin diplerinde
bir tek seni arýyorum sol yanýmdaki yangýným !..


Zafer Direniþ
...



Sosyal Medyada Paylaşın: