Bazen sakin bir göle benzemeli insan, Dinlendirmeli, huzur verebilmeli. Bazende çaðlayan bir þelale gibi Coþmalý, karþýsýndakini coþturmalý.
Kedi yavrusu gibi savunmasýz durabilmeli, Sebebi olduðu sorunlar karþýsýnda. Ve arslan gibi kükreyebilmeli Sevdiklerinin bir tel saçýna gelebilecek zarar karþýsýnda.
Sevmeyi bilmeli adam gibi, Yeri geldiðinde arkasýna bakmadan gidebilmeyide. Tüm güzellikleri sadece bir yumruk kadar olan kalbine sýðdýrabilmeli, Çirkin olan ne varsa uzakta edebilmeli. Ýnsan dediðin dürüst olmalý, Sözünün eri olmalý, Aðzýndan çýkanýnda arkasýnda durmalý Yani insan dediðin, hakkatten insan olmalý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
qülcan81 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.