BÜYÜK DÜŞMANIM
En büyük düþmaným nefisimdir bana
Öldürmek istedim öldüremedim
Dünyalar yedirdim doymadý ona
Güldürmek istedim güldüremedim
Yaz günü getirdim yayla karýndan
Ömrümü bitirdim onun zorundan
Þimdide aðlarým ahu zarýmdan
Ben ona haddini bildiremedim
Sefere çýkarým yanýmda azýk
Hiç yeter demedi sanada yazýk
Bir kötü anýnda atmadým kazýk
Zalimi topraða dolduramadým
Ramazan ayýnda oruç tutturdum
Kandýrdým arada hapý yutturdum
Gidip bezirgandan kefen yýrttýrdým
Bir türlü soysuzu yýldýramadým
Ýçimdeymiþ düþman baþka arama
Diri tuz basarým gayrý yarama
Ölsemde kurtulmam derim sorana
Soldurmak istedim solduramadým
Alanda olmaz ki birine satsam
Süleyman kurtulmaz topraða batsam
Namluyu çevirsem birkaç el atsam
Hainin salýný kaldýramadým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.