Ne edeyim dost? Þu insanoðluna kýzýyom. Sinir küpü oluyom. Haklýyým, hak arar iken.. Ki bazen haksýzda düþüyorum.
Anlamýyom be dost!.. Þu insanoðlu içimde taht kurmuþ adeta. Düþünüyom konuþacaðým, ama Susuyom.
Ne edeyim dost? Ne..? Bir bahriyeli düþtüm þu þehre. Okudum da adam edemedim mektebi. Arkadaþlardan subai saçlarýma berber geçti. Halk otobüslerinde hayallerden girdim, duraklardan indim.
Öyle edindim ki dünyalar güzeli; O da çýktý sonunda insanoðlu gibi… Sitem deðil þimdi, o baþka dost. Olsun varsýn gönlümde bir deniz, Gel gitlerine de razýyým
Sevdikte dost, Köy kasaba fýrtýnamdýr eser geçer ama, Yetiþtim bir ömrün çeyreðine. Bu baþka Semai, sevdim içim içim
Koklaya koklaya…
hayal ede ede….
17.02.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
fırtına. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.