kapandý kapýsý hücremin yine soðuk yine karanlýk yine yarým adýmlýk voltalar payýma gökyüzü beton yýðýný dumaný yok cýgaramýn özgürlük soluyorum ve ellerini katýp voltama güneþi topluyoruz seninle içerim sýcak þimdi üþüdükçe gözlerini içiyorum
bedenim yorgun sensizlik kramp gibi kývranýyorum daracýk köþemde seni görüyorum daðlarý güneþi gökyüzünü
zozana exté’deyim kelebekler uçuþuyor yeþil çayýrlarda kuzularýn meleþmeleri kulaklarýmda dað melteminin dokunuþu tenimde vadiler seviþmlerimizi saklýyor ve çemé çeto’nun suyunda görüyorum ikimizi suyun içinde gözlerin su gözlerinin içinde seni içiyorum avucumdaki suyun içinde
bir nâra ki dilimde zýlgýt zýlgýt "ez bé te ne jînim" le yükselir feryadým dað sökülür yerinden dökülür zozan oyy bu ne sevdadýr
üstüme kokun siner kekik tadýnda karanfil kýskanýr yanaklarýný bir tadýmlýk alayým dedim karanfilden kekikten tam tutunacakken ellerinden iki damla yaþ süzüldü gözlerimden bir merminin acýsý þakaðýmda vurulur yarýným vurulur düþlerim böyle býrakýp gitmezdi ellerim bilirsin neyleyim bu çemé çeto’ya son gidiþimdi benim
yýlmaz YANARDAÐ 02/12/1992 18/02/2009 IÐDIR
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ zozana exté = aðrý doðubayazýt’ta eðte yaylasý çemé çeto = çeto deresi ya da çayý ez bé te ne jînim = ben sensiz yaþamýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yılmazYANARDAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.