dokumacı
yalnýzlýðýmýn tanrý tarafýndan gökyüzüne indirilen nakýþlarýdýr onlar,
onlarý ben dokurum,ben hýrçýnlaþtýrýrým,yada ben sustururum.
tane tane,çise çise,
gider bir güle kondururum.
bülbülde mest olur güle,
aþk doðar,ateþ birikir fikrine döþünde.
onlarý ben dokurum,ben hýrçýnlaþtýrýrým,yada ben sustururum.
ya da ben talan ederim,kendimi kontrol edemem,
bir mazlumu,garibi
ayazda ýslak ýslak titretirim...
nerede bir yaðmur yaðsa,
bir ýzdýrap çöker sineme,
oklarýný batýrýr,zehrini kemikleþtirmiþtir tiryaki bedenime.
ya ben sevgiliye,
ya da þükür ederek en sevgiliye,
ya da,
karanlýða boðulurum,
gothic bir melodramla kendimi bulurum.
yalnýzlýðýmýn tanrý tarafýndan gökyüzüne indirilen nakýþlarýdýr onlar,
ýslanmaktadýr düþünceler,
omuzundan aþþaðý birer boya gibi,erir gider.
kalýcý olan zaten gerçektir,
gerçekler ise yaðmurun bereketli rahmetinde kendini rahmeder.
kalan kalýr,
geçmiþ heyelan olur,
tüm bedenim çamur olur çoðu zaman.
hiç yeni bir þey olmaz mý ?
bedenim eski bir uygarlýktýr benim,
yaðmur yaðdý mý,
açýða çýkar
insanlar iyi,
insanlar kötü,
eski görkemiyle bir þehir,
ilk yýllarýma ait bir medeniyet zincirim...
yalnýzlýðýmýn tanrý tarafýndan gökyüzüne indirilen nakýþlarýdýr onlar,
o nakýþlar her insan için ruh tabibleridir.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.