Varsýn gökte yýldýzlar, seyr-i sefer eylesin Gökyüzünden güneþi, sökmeye geleceðim Varsýn neyler neyzenler þarkýmýzý söylesin Ben kapýnda diz üstü, çökmeye geleceðim
Yol geçmeyen daðlardan kalbine yürüyerek Dört mevsimde her yeri, güllerle bürüyerek Çölde mecnun misali, kavrulup, kuruyarak Gönül bahçene bir gül, dikmeye geleceðim
Gölde sunalar þahit, bu muhteþem sevdaya Sen yoksun ya cananým sürüldüm bir adaya Her gün döndüm divana, niyaz için cüdaya Vuslat için boynumu, bükmeye geleceðim
Arýlarla dost oldum, yüz bin çiçek gezerek Bu aþka haset duyan, düþman kalbi ezerek Irmaklardan geçerek, denizlerden yüzerek Kalbine aþk tohumum, ekmeye geleceðim
Bir muhabbet kuþuyum malikânemse kafes Olmadýðýn bir günde, alamam gayri nefes Ne badireler aþtým, etmedim etmem ki pes Derdini derdim diyip, çekmeye geleceðim
Ýster beni kabul et, istersen kov hanenden Ýster isen kaldýr at, sol yanýndan sinenden Gitmeyeceðim artýk benli geçen senenden Aþk yükümü gönlüne, dökmeye geleceðim Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.