Bir atlý ufuk çizgisinde,
nokta gibi görünüyor uzaktan,
diz boyu tarlalarda baþaklar,
eðiliyorlar saða, sola,
sapsarý saçlarýný tarýyor rüzgâr,
havaya yükseliyor ekin kokusu...
Dallarý meyvayla yüklü þu aðaç
ne bereketli.
Þen þamata elma topluyor kýzlar,
ýsýrýyorlar bir yandan
pespembe yüzlerle gülüþerek...
Önlüðünün önünde bir yýðýn elma,
sepetler dolu...
Havalanýyor kuþlar hep birden,
cývýltýlarý dökülüyor yerlere.
Dönüyorlar gökyüzünde;
bir aðacýn dalýna, bir yere...
Tarlalarýn arasýndan çýkýyor
kýrmýzý bir traktör,
üstünde bir çok insan, kalabalýk;
çoluk çocuk, ter, emek,
oltada yok ki hiç balýk...
Çýngýrak sesleri duyuluyor önce,
tepelerin ardýndan görünüyor sürü,
gülüyor çoban yorgun ve mutlu,
Sanki bugün dünden daha umutlu...
Ýlk damlalarý elinden serpince rüzgâr,
bütün gözler hep birden gökyüzünde.
Kuyruðunu kýsýp koþuyor köpek,
raylarda gitgide kayboluyor tren
hazin ince bir çýðlýk ardýndan giden...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.