Hani biri vardı ya!

Hani
Bir eli daha olsa, onunla da
Bir kardeþinin daha elinden tutup da
Bakkala götürmek isteyen,
Okul harçlýklarýndan biriktirdiði bozukluklarla
Parasýnýn yettiði, yetmeyince de deftere yazdýrdýðý
Bakkaldaki en lezzetli çikolatayý alan,
Kimi zaman okul çýkýþlarýnda alýp da eve getirdiði
O küçük lezzeti kardeþleri olmaksýzýn yemeyen,
O gün evde olmayanlarýn hakkýný ise buzdolabýna koyan
Biri vardý ya!
Ýþte o sendin.

Hani
Eve bir misafir geleceði zaman
Misafiri en iyi þekilde aðýrlamak için adetâ þaþýran,
Herkes için gönülde güzel bir yer açan,
Birinin baþarýsýna sanki
Kendi baþarmýþcasýna gurur duyan
Ve bir güler yüzün insandan esirgenecek
Bir karþýlýk olmadýðýný öðrenen,
Birileri vardý ya!
Ýþte o bizdik.

Hani
Seni sen yapan,
Bizi ise biz,
Kimi zaman güneþin doðmamasýna,
Kimi zamansa yaðmurun yaðmamasýna
Aldýrmadan bu duygularýn sende ve bizde
Filizlenmesini ve sonra
Bir çiçek olup açmasýný saðlayan,
Deðerlerin kazanýlmasýndan çok
Korunmasýnýn daha önemli olduðunu vurgulayan
Biri vardý ya!
Eþsiz biri.
Ýþte o da annemizdi.

Tarih: 26.03.2007
Saat: 16:00
Yer: Niðde Üniversitesi
Sosyal Medyada Paylaşın: