BİTTİ Mİ SEVGİLİLER GÜNÜ.

Neden sevgili günü, anlamak mümkün deðil.
Her gün kavga ederken, on dört þubat’ta sevil.
Bu mu sevgiye deðer, bir hediye mi sevgi.
Seven bir ömür sevsin, aþkla atsýn yüreði.

Ana baba günleri, diyerek uydurdular.
Bu gün sevgili günü, diyerek kandýrdýlar.
Çarliston oldu her þey, günlük oldu duygular.
Özden uzaklaþýrýz, bundan bende kaygýlar.

Analar baþ tacýdýr, babalar ise ata.
Sevgiliyse çiçektir, sýðar mý o þubata.
Bizi böyle bozarlar, inanmayalým asla.
Sonumuz hüsran olur, aðlarýz sonra yasla.

Gelin öze dönelim, sevelim sevilelim.
Biz asil bir milletiz, gerçekleri bilelim.
Ýthal malý sevgiyle, asla öðünmeyelim.
Analarý babayý, yarataný sevelim.

Sevmek elbette helal, lakin sevgi bakidir.
Daldan dala konarsan, bu da hýyanetliktir.
Sevmeye ömür yetmez, o bir gün ile olmaz.
Güller çabuk solarda, gönül gülleri solmaz.

Türkmendaðlý bir çoðu, belki kýzacak sana.
Ne anlar yaþlý þair, sevgiden yoksul derler.
Bizde gençtik bir zaman, sevgi can kattý cana.
Beni böyle yazdýran, yaþanan tecrübeler.

HÝLMÝ CAN.
ÞUBAT.2009.


Sosyal Medyada Paylaşın: