Daha dün çocukluðumuzdan kurtulduk, Bugün hiç büyümedik. Dizeler geçti hiç yoktan üstümüzden. Sýkýca sarýldýk kýrýlganlýðýmýza. Hiç olmayan duygularýmýzý Öfke masallarýna býraktýk. Ninnisine tutulduk beklemedik anlarda. Çaresizce çýrpýnýþýmýz Dem vurdu içimize. Kurtulmaya çalýþtýk , Beceremedik..... Sevmenin bedelini tutamadýk. Ötekileþtirdik hiç olmayan, Koza kurusu üzüntümüzü. Ýnceden göç katarý oldu, Yel deðirmeninde öðütülen. Hiç olmayan saplantý çakýldý Çocuksu bindiðim salýncaðýma.
ENGÝN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
engin yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.