MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İNSAN
tuzköylü

İNSAN


Dünyanýn her yerinde aynýdýr insan.
Sevinince güler, üzülünce aðlar bazen.
Doðduðu günü asla hatýrlayamaz,
Ölüm gelince asla engel olamaz.

Harfler kelimeler çok farklý olsa da konuþur insan
Yürür, koþar, düþer yaralanýr, yaþar insan
Nefes alýr yer içer, dünyadan geldiði gibi göçer insan.
Dünyanýn her yerinde aynýdýr insan.

Ýnsana, insan olmaktýr en büyük armaðan.
Ýnsanca yaþayabilmek budur insana yakýþan.
Nerede, nasýl, ne kadar yaþayacaðýný bilemez insan.
Kâinat ta en aðýr yükü taþýr, farkýnda olmadan insan

Aldattýðýný sanýrken aldanan yine insan.
Her þey ona amade iken, nedir ona bunlarý eden ihsan.
Bu kadar lütfün ardýndan, insandan ne ister yaradan.
Eðer bunu anlayabilirsek, iþte o zaman oluruz insan.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.