Dün gece yeniden okudum mektuplarýný
Okþadým resimlerini birer birer
Ve dertli ve hüzünlü ve yalnýz
Yine sensizdim iþte
Haykýrmak istedim
Karanlýðýn ýssýzlýðýna hasretimi
Kör kurþunlara geleyim yapamadým
Yüreðim boðum boðum
Yine aðlamaklýydým
Görmiyeyim dedim gözyaþlarýmý
Söndürdüm tüm ýþýklarý
Ne çare
Iþýklar gözyaþlarýmmýþ meðer
Onlarý söndüremezdim hayýr
Gözyaþlarým
Ah ne çok acýtýyor yüreðimi
Tel tel akarken yanaklarýmdan
Nasýl da biliyorlar ne zaman döküleceklerini
Gece kara kýþ gibi sararken bedenimi
Issýzlýðýn ortasýnda
Rüzgâr penceremde
Gurbet þarkýlarý söylüyor
Hasretimi haykýrmak istercesine sana
Ve çaresizlik
Süzülürken aðýr aðýr yorgun bedenime
Göklerde bir yýldýz gözlerime aþlik ederek
Pýrýl pýrýl sevinçli bir ýþýk saçýyor bana
Umutsuzluðuma inat
Umutsuz olmaz
Yüreðini sýcak tut diyerek sanki haykýrýrcasýna
Ah sevgili
Bilmem bu yýllar
Sensiz nasýl geçer
Bu soðuk bozkýr ortasýnda
Hele bir anlatsana ...Erzurum 1987
RECEP AKIL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.