"Lavaboya gitmem gerekiyor!" Sözleriyle tükendi aþký yaþama heveslerim, Elimdeki bir tutam sevgi, Hayata takýlýp düþtüðümde, Çalýþmayan bir belediyenin sanat eserine! dolmuþ Bir miktar yaðmur suyuna karýþtý, Her tükenen umutta Sitem tebessümle yarýþtý. Her defasýnda göz yumdum Yüzümdeki bir sivilcenin benimle alay etmesine, Her sivilce, Bir umudun yüzüme yansýmasýydý aslýnda, "Acaba?" sorularýma en güzel yanýttý her biri, "Acaba gelir mi?" "Acaba sever mi?" Ya da "Acaba gün gelince gider mi?" Ne geldi, ne sevdi, ne de gitti, Ve beslediðim her umut, Patlattýðým her bir sivilceyle bitti. Benim için biten her umut, Annemin gözünde Bebeksi yüzüme yerleþtirdiðim bir lekeydi, Ya ben çok fazla büyütmüþtüm bu olayý, Ya da annem küçümsemiþti...