deniz dalgasý saçlarýnda ýslandým sýrýlsýklam ama sen hiç bilmedin gene ozon delici parfüm kokusuyla irkilir her yanýmdan geçiþinde fýrtýnaya tutulurdum
viþne nektarý dudaklarýndan bir damlasýný dahi esirgerdin sýcak yaz günortalarýnda göremedim gözlerinde kendimi nefesini çekecek kadar yakýn olamadým yani ve sen hiç umursamazdýn
bu cumartesi de giymiþtin mavilerini sen hiç bilmezdin cumartesileri sevdiðimi oysa mavi ile çimen yeþili gözlerinin en çok seviþtiði gündü cumartesi ve ben yeþil olurdum gözlerinde gözlerin maviye çalardý düþlerimde
ve kâbusum oldu düþlerim
sen pamuktan prenses ben kar/dan adam olurdum kâbuslarýmda sen yanýmda ýsýnmaz bense eriyip giderdim kar suyuna karýþýp kar/dan su olurdum daðlarýn ötesinde kaybolurdum kâbuslarý sevmeye baþladým sonra sen vardýn çünkü kâbuslarýmda kâbuslarý seven tek insandým belki de ve belki de sevdiðini kâbuslarda arayan tek insan sen korkularým oldun ben korkularýmý sevmeyi öðrendim ve bir de korkmadan sevebilmeyi
yýlmaz YANARDAÐ 1999-2000(MART)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yılmazYANARDAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.