Aþký unutan yalnýzlýðým, Yürek burkan bir öykünün sonunda Dile gelir. Hazin vedalar bakýþýma dokunur. Roman uzun, hayat kýsa Þiir yalýn türkü döner buza
Aþk gizli özne mýsralarda Yine kapalý bir kelimenin arkasýna saklanmýþ. Faal-i meçhul cinayet sanki sevda Kaf daðýnýn ardýna kaçmýþ. Soldan saða bilmece Hani nerde üçkâðýtçý kirli gece
Þarkýda duman, Sigarada efkâr Yine düþlerini taramýþ yar Usta, ver bir kibrit Ýstanbul’u yakasým var. Satýlmýþ insanlarýyla beraber. Ki bu þehr-i Ýstanbul Biraz nefes alsýn. Ne bu kasavet Ey hayat! Biraz müsade et Az ilerde inecek var.
Aþký yaþamak mý? Aþký ölmek mi zor… Ben çözemedim çözülmüyor Fuzuli kokulu bir þiirde kalsýn Leyla Türküde aðlasýn Mihriban Susulur inleyen bir þarkýda Gül, baharýn ülkesidir Vuslat, seven gönlün ukdesidir. Bir avuç yürekte emanettir mutluluk Feri sönen bu ömrün son dileðidir.
09 Mayýs 2008
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilteris Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.