ARTIK SEVMEYECEĞİM...
Þimdi gecenin bu saatinde ne düþünüyorum ben…
Yine düþünceler de bakýþlarým!!
Diyorum ki
Hani daha dün yanýmdaydýn..
Daha dün ellerimi tutuyordun…
Daha dün kokumu içine çekiyordun..
Peki ne oldu þimdi ???
Anladým ki içimdeki seni öldüremiyorum;
Seni ne kadar düþünmemeye çalýþsam da,
Ýnsanlara zorla gülümsemeye çalýþsam da,
Ne kadar kandýrsam da kendimi,
Beynimde yok saysamda seni,
Kalbime söz geçiremiyorum.
Artýk unutmak istiyorum seni…
Yoruldum kendimle savaþmaktan,
Býktým hüsranlardan..
Yazarken bu satýrlarý...
Göz yaþlarým süzülüyor yine istemeden durduramýyorum..
Kalemim hiç durmadan yazýyor..
Ben seni ne kadar çok sevmiþim be…
Neden beni acýyla býraktýn??
Neden bana hiç acýmadýn??
Sen tattýn mý hiç bu duyguyu? Merak ediyorum.
Hayatýmdaki anlamlý olan tek þey SENdin.
Tek sana güvenmiþtim ben.
Madem ayrýlacaktýk hiç çýkmasaydýn karþýma,
Beni yarý yolda sensiz býraktýn.
Sen þimdi yine suçu üzerimi atarsýn.
Yine beni soru iþaretleriyle yatýya býrakýrsýn ..
Utanmasan bide yine yeminler edip yalan aþkýný anlatýrsýn..
Ama töbe ..
Töbe bir daha inanmam ben sana …
seven yine sevilmiyormuþ be…
Yine mi ayný hikaye..
Yine mi kendimle konusuyorum ben..
Yok yok artýk kalbime zincir vurdum…
Kapattým kapýlarýný…
Bir daha kimseyi alamam içeri asla!..
Caným cok yandý..sanký kalbim kanýyor..
Ne kadar dayanýklýymýsým meðer ben.
O kadar caným yandýki nasýl dayandýðýma ben bile þaþýrdým.
Ben sana sevgilerin en güzelini,
Sen bana acýlarýn en kemiricisini layýk gördün..
Ben sana kadýnýn en hasýný,
Sen bana erkeðin en adisini layýk gördün..
Ben seni el üstünde taþýdým,
Sen beni hergün öldürdün…
Sevgine aldanmýþtým,çocukluk saflýðýmla…
Ýnanmýþtým sözlerine beee…
Hayaller kurmuþtum…sadece ikimizin olduðu
Temiz kalbimle…
Çocukluk saflýðýmla…
Senin sevdiðin olacaðýný düþünmüþtüm,
Sana hep erkeðim demiþtim hani
Ben sahiplenmiþtim seni kendime,ERKEÐÝM!!!
Uykusuz gecelerimin her sabahýnda,
Seni görmek ümidiyle yaþamak ve görememek ölümdü benim için..
Yine duygusallýk zýrhýma büründüm,
Ýçimdeki sýzýyý durduramýyorum…
Sana hepsini söylemek istiyorum..
Bir insan daha ne kadar sevebilir ki…
Daha ne kadar gözünü karartabilir.
Artýk beni sevmiyorsun hissediyorum..
Boþunaymýþ demek ki her þey..
Boþunaymýþ emeklerim çok yazýk.
kendime acýyorum,neyseki topluyorum artýk.
Çok zor olsada belli etmeden,
Neyseki dostlarým benimle beraber…
Kendi kendimi tedavi ediyorum..
Ýnsan kendisinin doktoru olurmuþ ya..
Neden hep üzülen ben oluyorum…
Karþýmdakine çok deðer veriyorum.
Yine neden sorularýný sormaya baþladým ama…
Ýyileþtim…
Kýrýlan kalbimi yapýþtýrdým eskisi gibi olmasada
Oturdum ve kendime kýrýlmayan bir kalp yaptým.
Söz verdim kendime,
Kimseyi sevmeyeceðim bir daha…
Yalnýz sana söyledým sevdiðimi!!
Doðrularýmý da seninle yaþadým ben.yanlýþlarýmýda senýnle
Sana güvendim, sen de sýrtýný döndün bana!!
Kalbimin kapýlarý kapalý artýk zincire vurdum!..
Her sevenin kaderi bu mu acaba…
SARI BÖCEKK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.