İMKANSIZIM

Kurumuþ pýnardan yeniden su damlar gibi,
Bulutlardan batan güneþ,yeniden doðacak beni yakacak gibi,
Yüreðimde aþkýn çýðlýðý var bugün,
Sanki çatlamýþ topraðým, yaðmurdan ýslanýr gibi.
Geri gidebilirmi ayaklarým hýzlý çekimle,
Zaman fiziðe inat ters dönermi bilmem,
Ýçimde yeþeren duygular tomurcuk açarmý ki?
Ýþte ateþle su gibi, akla kara,
Bir araya gelince söner grileþirim.
Uzak kalmak,yaþayamadýklarýmý baðrýna yazmak kalýyor,
Gelmeyecek gemileri limansýz kýyýlarda beklemek gibi.
Beni böyle yapan,verilen sözlerdir vefadýr.
Saðlam bilektir emektir terdir.
Týrnakla kazýlan yýlardýr yýkamadýðým,
Ve tarlalarýmda baþaklarým boy boy,
Söz geçiremediðim devrimci gönüllere,
Özgürlük yoktur,ayaklarýmdaki gizli zincirdir kýramadýðým,
Böye imkansýzým,imkansýzlýðýn koynundaki gecelerde
Sabahlamak þiirleþmek benimkisi,
Kulaðýmda türküler,duymak istediðim sözler,
Bu yürek böyle esir gider.
Yeþertemediðim sevgiyi kalbime topraksýz gömmek gibi.
Ýmkansýzým anla.
Sosyal Medyada Paylaşın: