Şerefe...

Tokuþturalým durmayýn
bu gece kýmýz içiyoruz gri atlarýn kanýndan imal edilmiþ
ve yeni ölüler ediniyoruz seri üretim mezar taþlarýmýza yakýþacak.


Durmayýn haydi durmayýn
gidelim geldiðimiz yere gerisin geriye
alalým zamanýn elinden eskibirpastanecamýndayazan paskalya çöreðini
ve selam edelim çocukluk arkadaþýmýza, ilk aþkýmýza yolumuz düþmüþken o sokaða


sonra belki o sesli sessiz yola da uðrarýz dönüþte
o kulenin dibinde öperiz sevgiliyi gölgedudaklarýndan
kimbilir, belki masal gerçek olur böylece..

burgaçlar döndükçe þekiller beliriyor þeklin içinde
eskiden yaþanan bir þehrin arasokaklarýnda dolanýyor ruhum bedeninden kurtulup
ve intihara meyilli renklerin tam ortasýnda buluveriyor kendini
bakmadan da görülür
koklanýr
sahip çýkýlýr çemberlere zamanla
onlar dönüp durur zamanda, tam ortasýnda
son bulmazlar, durmazlar, kendilerini tekrarlarlar anýn içine gizlenmiþ kapsüllerde aslýnda


- Bu sana yetiyor mu..
- Hayýr.. sadece öyleymiþ gibi yapýyorum...


Gidelim bu yalan kentin ufacýk insanlarýndan
bu ufacýk kentin baþkalaþmýþ ruhlarýný birbir öldürüp kaçalým.





Sosyal Medyada Paylaşın: