Seni tekrar içime almayý kabul ediyorum kýzým, dersen uslu bir çocuk olacaðýma söz veriyorum anne ömrümün en boktan çaðlarýnda yalnýzlýk olmak ne acý kimsesizliðimden derlediðim yorganlarý sokak çocuklarýna örtüyorum bazý geceler onlar bile onlar bile oturup anne yalnýzlýðýma aðlýyor biz bunu haketmedik patron diyorlar biz bunu haketmedik
ah çocuklarým, biz bunu nereden bileceðiz diyerek teskin ediyorum onlarý sabaha kadar kusuyoruz yanýmýzdan geçen ayyaþlara küfürler.. sonra bir bekçi geliyor o da bize küfür.. gün doðsa da bir çöp arabasý gelse diye hayýflanýyoruz eli boþ bir çöp arabasý bize gelip en fazla ne götürebilir ki
-uyuyalým patron -uyuyalým çocuðum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
imitasyon düşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.