Yalnýzlýðýn örselediði bir yüreðin,
Köhne ezikliðinden yazýyorum bu þiiri.
Tabi ki içinde sitemler olacak.
Senin olmadýðýn kadar feryat olacak tabi ki.
Ben ister miydim,
Her dizesinde senin hasretin koksun.
Olsaydýn da kokmasaydý.
Þairinde hasreti yazmasaydý.
Biliyorum her dize seni akrep gibi ýsýracak,
Okurken.
Çünkü,
Benim parmaklarýmdan hasretin yüreðime aktý,
Yazarken.
Bu þiirimde gözlerinin,
yýldýzlara benzediðini okuyamayacaksýn,
Çünkü yazarken yýldýzlar uyuyordu,
Yaðmurlar yaðýyordu.
Akla zarar.
Hasret akþamlarý aðlýyordu
Ben aðlýyordum yokluðun kadar.
Bu þiirin son mýsrasýný,
Gözlerin,ah o gözlerin diye uydurdum.
Bu son þiirim sana özrüm olsun.
Yokluðun kadar,
Gözlerini de sevmeyi de unuttum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.