ZİFİR BİRİKİR
(Her leylek göçer bozmadan yuvasýný ,bir ben yaktým bütün kütüphanelerini þehrin.)
Maðarada ýþýksýz ve dahi aþksýz gecelerim
Söz de bütün incilerim
Kimi zaman büyücü,kimi kahin
Kimi rahip,kimi ozan
Hem sýrtlaný besledim hem oldum þahin
(Gül kokulu medeniyetin sancýlý doðuþu damlanýn istiridyeye temasýyla baþlar.)
Sýrrýný indirip gökten
Karanlýk yüzlerdeki mahrem meraklara
Bir hakikatte bin putun direnci
Milim milim
Santim santim
Mevzi mevzi
Sandýk ki kopacak bütün sývasý
Düþtükçe yenilendi zihni.
Haykýrdým
Gökler,daðlar ,taþlar yankýlandý sesimde
Ýnanmanýn huzuru asýrlardýr aydýnlýk nefsimde
Ýnsaný yücelten ateþ yanar
Bahçesinde,çeþmesinde,hanesinde.
Yýkandý gökler boydan boya
Ve bütün kara delikler girdi hizaya
Mana üstünde yorulan buca kafaya
Bir medeniyet algýsý,
Bir kavram bohçasý ,
Sayýldý mirasa.
Dehlizleri
Fýrtýnalý denizleri
Ve insan meçhulünün okyanusu
Merkezinde evrenin göz bebeði
Sen dolduracaktýn, senin teþrifin uçuracaktý
Gündüzü geceyi.
Kabileleri diðeri ortadan kaldýrdý
Ýhtirasýn cehennem ateþiydi savrulan
Ne bayraklarý ne dilleri
Kaldý geriye
Barýþ kundakta
Doymayan çocuk dünya yaþýnda.
Bizdik bütün masallarýn hem üstü hem de ötesi
Bize sundular bütünüyle helali
Hira’dan süzülen en aydýnlýk güneþi
(Çam aðaçlarý her son bahar mevsiminde kendinden fazla sayýda tohumu topraða döker. Her bahar toprak, aðaca, kendi türünden yepyeni fidanlar sunar.)
Ey cinsim,
Ben döktüm bütün kurþunlarý
Hem kubbesine mabedin
Hem de yüreðine beþiðindeki sabinin
Ýzi var gelinliðinde sevdasýna kaçan kýzýn
Ey cismim,
Yunus diliyle beni deli eden þey yine bende
Yýktýðým her duvar dibinde inþa halinde baþka perde
Kimi hemen mezar kazar ölüye
Kiminin hiç saygýsý kalmadý diriye bile
Ey nefsim,
Yeniden derlesek insanlýk bilincini
Merhamete açýk bütün kalplerimizi
Sýmsýký kenetlesek adalet aþkýyla
Ve bütün dinamitlerini versek ateþe
Benlik davasýnýn.
(Ýnsan her çam devirmesinde bir gönülle köprüler attýkça insanlýðýn gür damarlarýndan biri kopar,fazilet hücrelerinden biri yenilenmemek üzere ölüme mahkum edilir.)
Ey cinsim, cismim, nefsim,
Kaç rükûda aczin doruklarý hissedilir
Kaç secdede miraç akla gelir
Cennet ve cehennemi hep ötelerde düþlerken rüþvet karþýlýðý
Kaç defter dürülür öfkeden
Kaç yalan söylenir.
Kaç gönül yýkýlýr.
Kaç haksýzlýk yapýlýr.
Farkýndayým
Acýmasýz,üstelik arsýz ihtiraslarý var ömrün
Sancýsýz doðum özler çoðunluk hemcinsim
Hep dipdiri kalabilecek özlemlerin
Belki de sýrf bu yüzden
Göðüs kafesinde bir yerde ne kadar çok zifir birikir.
Sinan YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.