Zeki Usta- 5 -Mahalle Kahvesinde

elli ellibeþ yaþý
periþan üstü baþý
yaðmurla çýka geldi
oturdu ayrý
masa köþe

gülüyordu adam
kendi kendine
sonra domuþuyordu
aklý baþýnda deðil
garibimin

kahveciye çay söyledim
bir ona bir bana
çayý söyleyince
hakýr hakýr
kýkýr kýkýr gülüyordu

gülüyordu ara sýra
kendi kendine
baþka zamanlarda da
gördüðümge
biraz sýmýttým*

ona göstermedim
bana gülüyor diye
bozulacak belki
o kýkýr kýkýr
ben sýmýtýk

komik þeylere
gülerim hep
dertli de olsam
paaram olmasa da
huyum bu benim

çayý bitirince adam
þöyle kafasýný çevirdi
bir saða bir sola
göz göze gelir gibi olduk
esrarlý baktý

cigara vereyim diyecektim
cesaret edemedim
dýþardan börekçi geldi
iki tane istedim
biri ona biri bana

o yedi sevinçle
ben de yedim
sekiz köþeli kasketi
masanýn üstünde
sýmýttýk ikimizde

börek güzelmiþ dedi
birer daha
yiyelim mi dedim
gözleri parladý
hakýr hakýr güldü

börekçiden iki börek
iki parmak imiyle geldi
son paramý verdim
bende gülmeye baþladým
oda kýkýr kýkýr

hiç keyfim yoktu
bu akþam
dünde yoktu
aðaçlar bir saða
bir sola yatýyordu

buram buram yüreðim
kalabalýktý içerisi
hýncahýnç doluydu
göz gözü görmüyordu
diken üstündeyim

çay söyledim
tokluðun üstüne
iyi geldi demlendim
çaycýyla tokalaþtým
yarýna görüþelim usta

oturduðum mahalle kahvesinden
eve giderken üþümüyordum
düþünmüyordum mutluydum
yürüyordum umutla
dop doluydum

120209 denizli

sýmýtma:gülümseme
Sosyal Medyada Paylaşın: