Zaman akýp gidiyor,ne yaparsýn,
Her gün bir þeyler eksiliyor insandan,
Bir ara düþünüyorum kendime birden,
Bunca sene nefis neler,neler yaptýn..
Bazen sevildin,bazen ret edildin,
Güldün azda olsa ama çok aðladýn,
Gönül defterine hep bir þeyler karaladýn,
Baþkasý anlamadý hep kendince kývrandýn…
Gördün her þeyi,ibret almak düþüncesi ile,
Gördüklerini sevdin güzel hoþgörü ile,
Zaman zembereðinden çektiðin çile ile,
Kývranýp durmak bilmem neden niye…
Ýyi gün gördüm sevindim güldüm,
Kötü günde hep için ,için aðladým,
Yeni günlere hep umutlarla baktým,
Ben kendi halimde hayatým yaþadým…
Mutluluðumda ortak oldu herkes,
Kötü günümde dediler artýk pes,
Artýk geçiyor ömrüm çeþme kes,
Geri gidilmiyor ileriye görmeli herkes…
Yolun sonuna doðru yaklaþýyorum,
Elde avuçta hiçbir þey yok avareyim,
Kendimi geleceðime umutla aktarýyorum,
Belki yarýnlara bir koþup ta gelirim,
Güzel olanlarý iþte o zaman ben yaþarým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.