.....KAL DİYEMEDİM
Aðladým sen giderken,
Gittin ve kal diyemedim ,
Dizlerim tutmadý,
Sana koþup kal diyemedim.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Bu gidiþ bu bakýþ öldürür beni,
Özlem beter edip süründürür beni,
Kalman çok sevindirir beni,
Ardýndan koþup kal diyemedim.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Sancýlar saplandý her bir yanýma,
Donup kaldým tren garýnda,
Okyanus mavisi gözlerin aklýmda,
Sarýlýp sana gitme,kal diyemedim.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Hasreti bir kez tattým bilirim,
Bir daha yaþarsam ölürüm,
Gönlüm avutulmaz bilirim,
Gönlümü dinleyip ,kal diyemedim.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Þimdi ellerimde senden kalan hatýralar,
Hasret acýsýný kalbinde daðlayanlar,
Gidenin ardýndan bakakalanlar,
Þimdi ecele doðru yol alýrlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.