HABER VER MENEKŞE SORULAR SORAN

siper baþýnda ömrünü kucaklayýp
spermlerini çöplüklere istifleyenin
portakal çiçeði açar þimdi
sevdasýnýn kuytu yanlarýnda

haber ver menekþe sorular soran
paralandýðým gözbebeðine
dokunsan
dokunma bana
aðlayacaðým

dolup dolup taþamazken telaþlarýmda
suyunu ekmeðini bölüþmez bir yalnýzlýk
gözlerimin içine bakardý
ellerini omzuma dokunduran

aklýma takýlýrken saçlarýna çið düþtüðü vakitler
havasýný cývasýný yumrukladýðým sabahlar
çekip çýkartan insanlarýn içinden sevdandý
ciðerime iþlemiþ
yüreðime dal budak salmýþ olan

palaska diyor birileri koca aðýzlarýyla
miðferimde zehirli çiçek dallarý birikiyor o anlar
gizlim saklým yok
ayýn þavký alnýma vurunca alnýmdan vurulacak kadar

gecede ödünç alýnmýþ bir gaddar yürekle üleþilen
bir matara sonra bulamaç olmuþ sevda türküleri
biriktikçe sözler hercai çiçeklerin yapraklarýnda
habersiz bir yabancý yüreði kanýyor sana

gözlerime bakýnca içerlenme
bulutlara uçurtmalarý takýlmýþ olan
masum çocuk dudaklarýyla somurtup
ürkek bir lisanla tükeniyorum ben
çekingen niye bilmem mahcubum sonra

kime koþsam zor çarþýlar bir ömrü tuzla bir eden
sancýlar tuhaf ürkek çiçekler ayak altýna alýnmýþ
yorgun gövdem devrilirken gemi güvertesine
çocukluðumun gözlerinde soluyor çiçekler

rüzgarlar devrilir mi bunalýnca insan kendisinden
okyanuslar ötesinden gelip alnýmýn çatýsýna
niþan alýnmýþ alnýmý öpen çýkar mý artýk
bu saatten sonra

paralanýrken duygularý aný tazeleyen ömrümün
kurþun olabilirler mi hiç uyku çakýlý tüfeðime
köy odalarýnda destan anlatmayý unuttuklarýndan beri
paramla bile kurtulamadým
destancý dizlerimle soluk alýp vermeyi unutmaktan



Sosyal Medyada Paylaşın: