gökküþaðý olsak, kimse bize dokunamasa. Ayrý boyasak heryeri, uzaktan... Sen siyah ben beyaz, bir kuþ olsak. Ben martý sense zümrüd-ü anka. Kaf daðýna ne kaldý. Kanatlarýmý çýrparým. Gerekirse ölene dek uçarým. Aþk denizinden geçer, ayrýlýk vadisine koþarým. Hýrs ovasýný aþýp, kýskançlýk gölüne saparým. Si kiþi vardýk biz murglar, simurg seni aradýk bulduk. Kaf daðýnýn tepesinde, biz kendimize yolculuk yaptýk
EMRE YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.