BEN BU CANDA DEĞİLİM

BEN BU CANDA DEÐÝLÝM


Mecnun’un gözyaþýyla, mayalanmýþ topraðým
Beþer gözle gördüðün, fâni tende deðilim.
Kýrk ince kýz elinde iþlenmiþ bir yapraðým
Baðlýyým yücelere, kula bende deðilim.

Hasretiyle daðlandým, yâr elinden bizarým
Bahtýma hicran düþtü, tükenmez intizarým
Ferhat’ in kazmasýyla, deþilmiþ bak mezarým
Ârifler gönlündeyim, toprak sinde deðilim.

Eyyüp ile beraber çilelere çul serdim
Ýbrahim’le yanarken, gülistanda gül derdim
Muhammed’in aþkýyla üç kýtaya yol verdim
Hak emrinde akmayan hiçbir kanda deðilim

Her þey O’na aþikâr, idrakiyle dolacak
Her yer Rabbin huzuru, kul farkýnda olacak
Kavline sadýk olup, öze baðlý kalacak
Aþk muhabbet bâbýnda, kara günde deðilim

Ötelerden ibretle getirdim cümle sözü
Tövbesiz gecelerin sonunda dinmez sýzý
Hakký söyleyip doðru yazýlmalý tüm yazý
Batýlýn kelâmýyla ayný yönde deðilim

Sabrýn fecir gülünün tartýldýðý yerdeyim
Yusuf’un ar gömleðin yýrtýldýðý yerdeyim
Ruhun mahpus yurdundan kurtulduðu yerdeyim
Kanatlandým sonsuza, ben bu canda deðilim ...


Gazi Hüseyin KILBAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: