gitmeliydi ve bitmeliydi bu keder yýllardýr hapsolduðu yalnýzlýðýna inat kimse bilmeden ýssýz ve sakin gitmeliydi mutluluðu ayaðýna takýlan çakýl taþlarýnýn altýnda ararken umut yol arkadaþý olacaktý ve belki huzur komþusu olucaktý her sabah çay içmeye gelen... akþamlarý hüznün kahvesine gidecekti gam ve efkar her akþam onu bekler eski dostlar onlarla incir çekirdeðini doldurmaya çýkýþta yetmedi bir de balýklý meyhaneye üç arkadaþ efkar durup durup nara atacaktý diðeriyse hep gamlý baykuþtu zaten bense hayal’e aþýk gezecektim þaþkýn ördek yavrusu ben hayal kurdukça efkarlanýp eski plaklarýn yarým bildiðim þarkýlarýný söyleyecektim sabaha kadar ve bitecekti eski bir iþkenbecide son bulan maceramýz .............. gidecektim bitirecetim bu kederi ah aþkým hayal bir onu býrakýp gidemedim zaten gidersem yalnýz olacaktým kalýrsam bitirecekti bu keder beni Sosyal Medyada Paylaşın:
Esin Eroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.