Zamaný durdursam da, geçmiþi getiremem, Gün batýmý gurupla, gözyaþýný silemem, Ruha nakþolmuþ resmin, duvardan indiremem, Daðlarýna bakarým, karlarýn bana küskün,
Ezilmiþ avucunda, korkusuz sarmaþýklar, Hazan inmiþ bahara, örtmekte karanlýklar, Kandiller tek tek sönmüþ, kaybolmakta umutlar, Köyüne ben gelirim, güllerin bana küskün.
Zehir yüklü yaðmurlar, yaðmakta üzerime, Sensizliðimde resmin, yar olmuþ gözlerime, Özlemin kor alevi, dokunur sözlerime, Sokaðýndan geçerim, taþlarýn bana küskün.
Fikrimin yaralarý kanýyorken beynimde, Bir sevda baharýdýr, asi rüzgâr deminde, Hicranýn kanatlarý, gizlenmiþ senliðinde, Sabahýna doðarým, günlerin bana küskün.
Kilitlenmiþ kapýlar, mazgallarý kapanmýþ, Beton zemin derinden, yer yerinden sallanmýþ, Öz benliðim ruhumdan, hiçliðiyle utanmýþ, Vuslatýný sorarým, hayalin bana küskün.
Aþkýna hicran katýp, býrakýp gittin burdan, Dimaðý sarmalayan, sanki Yakuti kordan, Bir özlem ki kopmuyor, ne Sina’dan ne Tur’dan, Yokluðunla eririm, çöllerin bana küskün.
Cemre düþmüþ topraða, mevsimim senin vaktin, Eriþilmez hayattan, Kaf daðýndan söz ettin, Merama derman iken, hiç olup yoka gittin, Ýzine ses katarým, harflerin bana küskün.
Lutfunu gizlemiþsin, gözlerinin rengine, Hilmin ile yazmýþsýn, sevda olan ismine, Yoðurup saçlarýnla, desen desen cevrine, Ecrine ram olurum, yaranýn bana küskün.
Elinin çizgisine doðmamýþ þafak koyup, Rüyana gömülerek, hayalleri unutup, Ýðneli fýçýlarda varlýðýný soluyup, Mananla yoðrulurum, anlamýn bana küskün.
Zülüfünü gamzene, sarýp ta tutma dedim. Ellerini koynuna, koyup ta bakma dedim, Gönlünü siyahlara, katýp ta yakma dedim, Narýnla od olurum, külhanýn bana küskün.