bak iþte dünü yaþýyorum bu gün diye ve yarýným þimdiden belli baðýrsam sesim kayboluyor þehrin sesinde bir korkudur ayýk olmak soðuk nefesi saat baþý ensemde þimdi kalabalýklar içindeysem de hiçbir þey fark etmiyor benim için hiçbir þey deðil yalnýzlýktan öte
tersine dönmüþ talihim tersine dönmüþ rüzgar ve kapanmýþ kapýlar hayallerimin sende ahý var ellerini yitirdim gün batar gibi göz göre göre yitirdim seni sokaklarý kirletiyorum bak adým adým ve yaðmurlarým tek kiþilik benim
yürü be ahmet yücel yalnýzlýktan öte köy mü var zaten bu güne kadar sana ondan baþkasý oldu mu yar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Yücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.