SEVMEK YA DA SEVMEMEK...

Saat sabahýn 4’ü ...
Gün , yavaþ yavaþ doðuyor hayata.
Geceyi yýrtarak ve sessizliðe nokta koyarak...
Výzýr výzýr araba sesleri...
Ýstanbul trafiði...
Sokak lambalarý bir bir yanýyor ,
Ardýndan;
Simitttttt !!! diye baðýran çocuk sesleri karýþýyor para kokan havaya...
Soldan ýlýk bir rüzgar esiyor .
O da nereye gittiðini bilmiyor ya ,
Benim gibi !
Baþlamýþken bitiriyim diyor ,
Güneþe inat savuruyor hoyratça tokatýný.

Uyku tutmuyor yine bugün.
Sabah ezanlarýnda buluþtum evimin terasýyla.
Yazýyorum ...Düþünüyorum ...Bazen piþman oluyorum ,
Ýçimde garip bir his var bir türlü söyleyemiyorum.
Çýkmýyor þu inatçý dilimden...
Derinlere kaçýyor , o da benim gibi korkuyor...

Biliyorum !
Niçin bana yardým etmediðini,
Her sözümde yanýmdayken bu sefer yarý yolda býrakýp gittiðini...
O da arada kaldý benim gibi...
Düþünüyor söylesem mi diye ;
" Sevmek yada sevmemek "
Hangisi gerek???

Sevmiyorum desem de ,
Silsem de gözlerini hayalimden
Kabus gibi býrakmýyor peþimi
Kemanýn yayýný kavradýðý gibi ,
Usul bir melodiyle hatýrlatýyor kendini
Kýz Kulesi ’ ni þahit gösteriyor sevgisine
Ýnanasým gelmiyor
Direniyorum ...
Ama olmuyor...
Bir kötü yönünü bulsam diyorum
Bulsam ki hayalime girmese artýk
Uzaklaþsam ondan ...
Boðazýn serin sularýna býraksam kendimi
Sessiz sedasýz,
Hýçkýrýklarýmý kalbime gömerek ,
Onunla tanýþtýðým aný , ikimizin hafýzasýndan da silerek...

Unutmam diyor O da ,
" Ben unutsam gözlerim unutmaz ,
Gözlerim kör olsa kulaklarým silemez gülüþünü ,
Ya martýlar ?
Göz yumar mý ayrýlýðýmýza ,
Boðazlarýndan geçer mi ayrý atýlmýþ bir lokma simit?
Peki ya Boðaz bu acýlarý beðenir mi ?
Beynim , tüm benliðim seninleyken ;
Alýþamaz sensizliðe bu beden...
Sen ve ben , devrik bir cümle gibi..."
Derken düðümleniyor kelimeler boðazýna
Susuyor , sadece ;
Susuyor...

Sevmek yada Sevmemek ...
Bilmiyorum ne yapmak gerek???
En iyisi kadere býrakmak herþeyi ;
Severek ve ümit ederek...


SUMRU ’ dan ...

Sosyal Medyada Paylaşın: