GÜZELLEME *)(*

Aþk ne büyük nimet kalbi besleyen,
Sense o muhteþem aþký süsleyen.

Senle doðar güneþ þenlenir âlem,
Senle huzur bulur sonlanýr elem,
Hep seni düþleyip durmadan yazar,
Ýlhama ihtiyaç duymayan kalem...

Aklýmý cezbeder al yanaklarýn,
Sevdayý nakþeder bal dudaklarýn.

Rahman’a baktýðým yerde gözlerin,
Dünyaya çektiðim perde gözlerin,
Gönlümü daldýrýr bir bakýþ yeter,
Dermaný olduðun derde gözlerin...

Hasrete maðlubum öksüzüm ecem,
Baksana aðlýyor gündüzüm gecem.

Bil ki azaptayým bil ki yorgunum,
Belki delirmiþim belki durgunum,
Müptela olmuþum anlamaz mýsýn?
Ben bana hükmeden gönle vurgunum...

Can diye belleyip sevdiðim kadýn,
Dilde þiir þiir övdüðüm adýn.

Her an’a zulmedip ekledim keder,
Vuslatý günbegün bekledim yeter,
Söyleme sevdiðim kýskanan olur,
Senle geçen ömür en güzel kader...

Ýsmail Koray Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın: