Bugünü de özleminle bitiriyorum,
Ufukta bir hüzün bulutu var kaybolan gündüzün,
Sevda çiçekleri üþümeye baþlýyor geceyle,
Yüreðimde hasretin,dudaðýmda bin heceyle…
Ne fotoðrafýn,ne de telefonlar kifayet ediyor,
Ýçimdeki saðanak halindeki seni dindirmeye,
Ne ýrmaklar,ne de çaðlayanlar yetiyor,
Gönlümdeki özlem ateþini söndürmeye…
Gökyüzünde yýldýzlarla çiziyorum resmini,
Sen de onlar kadar uzaksýn bana biliyorum…
Hangi yakarýþ keser kulaðýmda çýnlayan sesini,
Ve hangi kitap yazar bu özlemin çaresini…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.