Evvel zaman diye baþlayan bir öykünün
Kaybolan kahramanýsýn þimdi,
Adýn artýk geçmiþ zamanla birlikte anýlýr oldu
”Sen varsýn”larýn yerini,
‘Bir zamanlar sen vardýn” cümleleri aldý..
Ötelerde batan güneþte,
Tüylerimi ürperten rüzgarda,
Ýçime çektiðim miski amber misali kokularda,
Sen vardýn demekten öteye gidemiyorum.
Nice büyük günahlar iþledin,
Nice canlar aldýn bir bilsen.
Önce martýlarýn simit kapma telaþýný,
Sonra ada vapurlarýnýn ardýnda býraktýðý dalgalarý
En son hüzün dolu sayfalarý kefenleyip,toðraða verdim
Sen gideli beri,
Ayak izlerinin olduðu o yollara düþüyorum sýk sýk
Her düþüþümde kanayan dizim,
Ayalarýna çakýl taþlarý batan ellerimsin artýk
Düþtükçe iyileþtirmeye çalýþýyorum seni içimde
Düþtükçe kalkmaya çalýþýyor,
Önce üstümü baþýmý silkeliyor,
Sonra içime içime batan anýlarý çýkarýyorum…
Ýyileþtikçe düþüyor,
Düþtükçe aðlýyorum þimdilerde…
Þimdilerde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.