AY VE DÜNYA
Bu gece ayrý bir muhabbet vardý,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Dinledikçe beni bir merak sardý,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Bu ayýn baþýný gözlemiþlerdi,
Konuþmayý öyle özlemiþlerdi,
Bu sevdayý nasýl gizlemiþlerdi,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Dünya aya gülümseyip bakarken,
Ay dünyaya karþý lamba yakarken,
Ortaya bir güzel mehtap çýkarken,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Sevda doyumsuzdur, söyle kim doydu?
Ay düþtü peþine, dünyaya uydu,
Baþka uyulacak yýldýz yok muydu?
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Dünya ayý gördü her gün düþünde,
Ýlkbaharda, yazda, güzde, kýþýnda,
Yýllar var ki döner durur peþinde,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Ay nazlandý dedi bir el etmedin,
Füze attýn ama mektup atmadýn,
Mektubun içine bir gül katmadýn,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Dünya dedi: “Sitem edersin niye?”
Telefonlar yaptým görüþek diye,
Konuþmalar döndü aþka, sevgiye,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Dediler ki: “Geri gelmez dünümüz,
Adýmýz uzunca, kýsadýr önümüz,
Kýyamet günüdür düðün günümüz,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.”
Güneþ doðdu, ikisini uyardý,
Ýkisi de büyük diye sayardý,
O da bu sevdaya saygý duyardý,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Ataroðlu’m ýrmak olup akýþým,
Boþa deðil bu sevdayý çekiþim,
Deðiþti dünyaya, aya bakýþým,
Ay dünyaya, Dünya aya âþýktý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.