düþündün mü hiç? sensizliðin yüreðime gülle gibi düþtüðü günü düþündün mü hiç içim yanarken dýþýmdan güldüðümü …
yaðmurla dertleþirken Karþýyaka sahillerinde elimdeki sensizlik kadehinden zehirler içtiðimi düþündün mü hiç yabancý þehirlerde neler çektiðimi karanlýðý mesken tutup anýlarýma, yalnýzlýklarýma düþündün mü hiç seni bir an bile unutmamak üzere nasýl sevdiðimi …
düþündün mü hiç bu kadar severken seni, sevginden daha çok nefretim olduðunu son kurtuluþ ümidim gibi mahþer gününün yolunu nasýl gözlediðimi …
bilemem bunun hesabýný nasýl vereceksin sen benden de beter acý çekeceksin. ama sevdiðim olmuyor iþte, gene de kýyamýyorum sana geri alýyorum tüm söylediklerimi, sen bana aldýrma ne kadar hak etmiþ olursan ol, sana hiç kýyamam sevdim seni sevdim be adamým …
düþündün mü hiç senin yerine mahþer yangýnýna kendimi nasýl attýðýmý …
Canan Onuþ_2007_Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Onuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.