GÜL VE DİKEN
Sevda iklimine, bahar gelince,
Gül dikene güler, gülde dikene.
Gönül topraklarý tava erince,
Gül dikene güler, gülde dikene.
Bülbül güle, gül dikene dolanýr,
Tomurcuklar birbirine ulanýr,
Can suyuyla aþk topraðý sulanýr,
Diken güle güler, gülde dikene.
Üç cemreden tek tek müjde inince,
Toprak tava erer, kuþlar sevince,
Bülbülün hasreti dile gelince,
Diken güle güler, gül de dikene.
Sisler daðýlýrken sular durulur.
Gönül bülbülleri güle vurulur.
Ne toprak usanýr, ne dal yorulur;
Diken güle güler gül de dikene.
Ayrýlýk gayrilik kalmaz arada,
Zýtlýk sarmaþ dolaþ olur burada.
Aþk kemale erer, bülbül murada.
Diken güle güler, gül de dikene.
Diken zarar vermez gonca olana.
Bunlar birer si mge ibret alana.
Bundaki nükteyi özde bulana,
Diken güle güler, gül de dikene.
Eþyanýn yüzünden kalkýnca perde,
Hiç eser býrakmaz hayýrda, þerde.
Yaralý gözlerin gördüðü yerde,
Diken güle güler, gül de dikene.
28.07.2000…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.