Özlenen sessizliktir, karanlýk ve de ýssýz. Bir odaki dört duvar, penceresiz bacasýz, Tek giriþli bir dünya, çýkýþsýz ve kapýsýz, Misafirin muþtusu götürsün bu diyardan.
Latif olan týlsýmýn, þekilsiz rüyasýyla, Silsin, katil gündüzü, gecenin yýldýzýyla, Savursun sonsuzluða, umudun rüzgârýyla, Alsýn götürsün artýk, perdedar bu diyardan.
Plastik çiçeklerin, yeþerdiði daðlardan, Kurþun gibi öldüren, ikircik sevdalardan, Renk körlüðü yaþayan, sað yandaki dostlardan, Dil yürek bütünlüðü, kurtarsýn bu diyardan.
Semadan yeryüzüne, inerse muþtu varlýk, Tek boyutlu vasfýyla, görünse bana varlýk, Yaðmurdaki damlayý, sürerse ruha varlýk, Beraberinde artýk, kaçýrsýn bu diyardan.
Þahin Hanelçi 21.07. 2008 Avcýlar/ Ýstanbul. Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.