İSTANBUL İÇİMDE YANIYORDU...

Gönlümden çýkýp, gittiðinde
Yedikule Zindanýydý dünyam !
Yeþil kurbaðalar orkestrasý
Göl balesinde raksederken
Gülmeyi unutmuþ dudaklarým
Zoraki tebessüm sendromlarýndaydý !
Pür- telaþ karizmasýnýn esrikliðinde
Ekþi pizza tadýndaydý mutluluk !
Dev aynasýnda sýrýtan
Alaeddinin sihirli lambasý bile
Kýrk Haramilerin tapulu malýydý !
Kýrýk testere diþlerinde
Akreplerin zehirli kokularý
Ve
Vivaldinin bilmem kaçýcý senfonisi
Ýz düþümlerindeydi, karanlýðýmýn !
Bohçacý kadýnlar pazarýnda
Alýcý kýtlýðýndaydý umutlarým !
Yüreðim buz tutmuþken bile
Dilim, olmayan adýný anýyordu !
Dünya umurumda deðil ;
Ýstanbul, içimde yanýyordu !..

Oktay ZERRÝN
oktayzerrin.azbuz.com

Sosyal Medyada Paylaşın: