Radyoda bir kusursuz aþk besteleniyor, Yavaþ yavaþ kendinden cok emin Bir buðulu ses, Aþký dolu dolu yaþarcasýna Kýskandýrýyor beni. Öyle þeyler söylüyorki; Baþka baþka dünyalarýn sesi Benden hiç bahsetmiyor kelimeler Bir kusursuz düþ kurmuþ kendince, Doldurup doldurup içiveriyor badesini Ölüm yok sanki! Yaþýyor masmavi gökyüzünde. Öyle uzakki bana bu dünya, Ne yemen var içinde, Ne Huþ tan yokuþlu bir yol, Al yazmalar yok olmuþ Çeþme sevdalarý hikaye Yok benim dünyamdan bir eser Ne elem var,nede keder, Öylesine yaban ki! Ne mavisi var denizin Ne yeþili memleketin. Ne kýrmýzýda þehvetleniyor, Ne beyazýn masumiyeti var içinde, Bir nebze isyandan bile uzak, Öylece besteleniyor, Ve okadar uzakki bana, Hayallerim bile yetiþemiyor, Ben ne kadar uzaktayým acaba. Ben neden yok oldum?
Kamil TAN/ARDAHAN 06.02.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemal Kamil TAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.