Nice yýllar geçti dosttan ayrýyým
Yarende kelamý sözü özledim
sakýn ha! sanmayýn kalben gayrýyým
gönülden gönüle haz’ý özledim
Yaþ kemale erdi topraða bakar
bu hasretlik yaman baðrýmý yakar
gönlüm þu gurbetten sýlaya akar
köyümde aþina yüzü özledim
usandým yad elden seneye kalmam
dünyayý verseler Vallahi almam
bir daha elime geçer mi bilmem
ömrüm kýþ’a dönmüþ yazý özledim
Burada güzel çok, çoðu sentetik
endamý var ama bulunmaz etik
hicap mý, nerede ? ezelden yitik
ben güzelde biraz nazý özledim
Dinlediðim müzik keyif vermiyor
yüreðimde yatan derdi dermiyor
ne etsem nafile beni sarmýyor
bir yanýk türküyü sazý özledim
Kim kalýrsa kalsýn benden bu kadar
Durdukça içerim doluyor keder
Kalan þu ömrümü etmeden heder
Döneyim ocaða öz’ü özledim
Kanaat en büyük varlýk diyerek
Bir lokmada olsa helal yiyerek
kula deðil Hakk’a boyun eyerek
çoðundan vazgeçtim az’ý özledim…
MEHMET NALBANT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.