Gençliğim Dersin

Dersinki be karagözlüm
Býrak beni gençliðimi yaþayayým
Yaþa be yaþamaksa eðer sence
Her gün biriyle gezip tozmak
Elalemin diline sakýz olmak iþyerinde
Adýndan bahsettirmek herkese gülerek haline
Düþersin bir gün derince bir çukura
Kimse tutmaz elinden benim gibi
Her gelen geçen bir tekme atar
Ýyice çamura sokarda geçip gider
Gel be karagözlüm hastaneye taksiyle
Bir gün patlarda tekeri yaralanýrsýn
Uzanýrsýn yerlere kanlar içinde
Kývranýrsýn acýlar içinde sürünürsün
O zaman derler sana; olacaðýn buydu iþte
Derlerki sana: neydi iþin takside be mubarek
Cevap bulamazsýn, gençlik diyemezsin
Baþýn önüne eðik gelip geçersin yolda
Damga yersin alnýnýn orta yerine
Kurtaramaz seni hiç kimsecik
Gün gelir piþman olursun yaptýklarýndan
Yýllar geçer aradan su gibi hýzlýca
Sen yalnýz, sen periþan, sen kimsesiz
Turhaniyi ararsýn dört gözle gelirmi diye
Gelir be karagözlüm koþarak yaþýyorsa
Göçüp gitmemiþse öbür dünyaya eðer
05.02.2009 aþýkturhani/ANTALYA

Sosyal Medyada Paylaşın: