Sakin bir deniz düþün Gemi yok, sandal yok Dalga yok, köpük yok Bir taþ at orta yerine Uyansýn bütün azameti ile Önce kýyýlarý yalasýn yavaþ,yavaþ Sonra dalgalar baþlasýn Hýþýmla kayalarý vurmaya Birde beni düþün Yaprak kýmýldamýyor dercesine Ölü topraðýna serilmiþ Boylu boyuna uzanmýþ, Ýþte öyle bir ben düþün Yüreðime çakýl taþý attýðýn beni Sensiz nefes alamayan Hayalin gitmesin diye Gözlerini kapamayan beni düþün...! Birde sensiz beni düþün Kalbimdeki ateþi düþün Bir denizi düþün Bir beni düþün Yeter mi denizin suyu Ýçimdeki yangýný söndürmeye
Yüreðim yangýn yeri Cayýr cayýr yanan ben Meziyetle seyreden sen
Son dileðimdir bu senden Ya tut ellerimi çýkar beni Bu yangýn yerinden Ya da sevmemeyi deðil, Nefret etmeyi öðret
Ünal TÜRKOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
cicikagan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.