Hasan, Ayþe, Fatma....... Çocuklarým, kýr çiçeklerim, Nerede, neredesiniz? Anadolum, kardelenlerim Mutluluðum, hüzünlerim Çocuklarým, öðrencilerim Nerede, neredesiniz? Hepiniz, hepiniz büyüdünüz, Ben hep ayný, Yedi oldum, on iki oldum, Hep baþa döndüm. Hiç, hiç büyümedim. Hani özledim. Mýzýkçýlýðýnýzý, oyunlarýnýzý, Gözlerinizi, hüzünlerinizi, Mutluluðunuzu özledim. Karþýlaþýrýz bazýlarýnýzla, Kimi doktor, kimi iþçi, Kiminiz baba, kiminiz ana, Ben dede.... Ama hiç, hiç büyümedim. Yedi oldum, on iki oldum, Hep baþa döndüm. Bazen aðlar, bazen gülerim. Bazen mýzýkçýlýk yapar Oyuncaklarýmý isterim Olmaz ki veren Ben hiç büyümedim Ak düþse de saçlarýma Yedi oldum, on iki oldum Hiç büyümedim ki........... Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet umut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.