İzmirlim Kış Kuşum

bu sabah
bulutlarýn arasýndan döküldü
güneþin sararan saçlarý mavilere
senin saçlarýný okþar gibi hissettim
bir ben bir de martýlar aldý nasibini
bulutlar içime hüzün döktüler
gündüz yakamozunu gördüm
ahh... imkansýzým ela gözlüm
varoþ kanatlým kýþ kuþum...

kýrmýzý rengimiz
birimiz hilalli birimiz oklu
ne kadar çok yakalardýk hani
mavi bakýþlarýmýzla mutluluðu
bir türkümüz vardý
bir aðýzdan çýðýrdýðýmýz
(‘Nereye Ey Ýnsanoðlu’…?)

bugün
‘Altýn Kapýnýn’ sokaðýndan geçtim
Kordon’da payton yolcularýna el salladým
içlerindeki ses çýnladý kulaðýmda
‘Kim bu deli’…?

Kýzlaraða Hanýn’da
öðlen vakti çok þekerli kahvemi içtim
sana ayrýlýk gözüküyor dedi falcý abla
ne tesadüftür ki burcumu da bildi
karþýdan karþýya feribotlar gibi
gidip geldiðim sevdanýn seferleriydi
seni hayal ederken beyazlar içinde
bir kumru yaklaþtý yanýma
ne martýlar ne kumrular
sen bir tek benimsin
ama benim olmadýn
Ýzmirlim
kýþ kuþum…

Gediz’e
bulanýk akardý duygularýmýz
durmadan dökülürdü mavi sevdamýz düþlerimize
bir tarihte elbet Gediz dur alacak derdik
oysa biz imkansýzdýk kavuþmakta
en büyük suçu iþledik
aþkla baðlanmakla
anladýk ki...!
çok istediðin olmuyor hayatta...

gece
kömür kokusu
sokak lambalarý ýþýðýna sýðýnýr
bir efe gibi seke seke
yola açýlan su çukurlarýndan
son kez asýldým dik yamacýna
soluksuz vardým yeþil boyalý evinizin yanýna
oturdum taþlarýn üstüne dayandým kayamýza
sen içeride ben dýþarýda
aralayýp perdeyi
ela gözlerinle öpersin siyah gözlerimden
bu gece son elveda imkansýzlýk kavuþmasýna
bak yine karþýmýzda o mavi þehir
biz birbirimize yakýn olsak/ta
aþk yüzen þehir daha yakýn
sevi/þen yakamozlara
her gece el salla
beni düþleyip
yakamozlara...

bir fener bekçisi olmak isterdim
sen o kulübemizde sev/da müdürüm
seninle doyuracaktým aç duygularýmý
sen ki bir ömür sevdanla besleyecektin
açlýðýmý susuzluðumu yüreðimi gözümü
iki gün oldu iþime son verildi
üzülürsün diye diyemedim
aðlarsýn aðlatýrsýn bilirim
ýslanýr gözler
neyse…

yarýn
ayrýlma vakti olacak bu þehirden
düþündüðümüz düþlediklerimizde yeþeren
bir sevda bir düþ olacak bakýþlarýmýz
sen mavi þehir gibi solmayacaksýn
sana en çok sevdiðin altý harfi
söyleyemeden gideceðim
sen onu bileceksin
ara sýra hatýrla
kýþ kuþum
Ýzmirlim…!





Sosyal Medyada Paylaşın: