TAŞLAR VE BEN
Taþ duvar bir evde geldim dünyaya
Beþiðim taþ deðildi ama
Ýlk adýmýmý bir taþýn üstüne attým
Oyuncaklarým oldu benim taþlardan
Tokiçim vardý en baþta
Kanlý kaya oynardýk çocukluk yýllarýnda
Yenilen yeneni taþýr idi sýrtýnda
Çoðunlukla maðlup olan olurdum
Sýrtýma alýr rakibi taþýr dururdum
O günlerde alýþmýþým hiç bilmeden
Birilerini sýrtýmda taþýmaya
Hep insanlarý taþýdým
Hiç kýzmadým
Ne zamanki aptal sayýldým
Kýzar oldum ben yine kendime
Gün geldi ekmeðimi çýkartýr oldum taþtan
Böyle bir hayalim yok idi en baþta
Düþünüyorum da þöyle derin
Bir ömür taþlarla beraberim
Bana verdiði çoktur büyük küçük taþlarýn
Yine biliyorum taþtan olacak mezarým
Bir baþ taþým olacak bir ayak taþým
Burada bitmeyecek taþlarla benim iþim
Ben bu iki taþ arasýndan yeniden doðacaðým
Öldü diyenlere inat
Bu dünyaya yine geleceðim
Hasan gençay
27 06 208 fatsa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.