Belki bir gün geleceksin. Gözlerimin elasýndan süzülerek, Sessiz yaðan yaðmurlar gibi. Sen, ben olacaksýn. Damarlarýmdaki kanýnla soðuyacak, Vücudum. Gitme býrakma diyeceksin býrakma beni. Haykýrýþlarýn duvarda çakýlý tablo gibi, Kalacak.
Ateþli bir dansýn içinde olacaðýz, Bedenin bedenimi yakýp kavururken, Anlayacaksýn, seni ne kadar çok, Seviyorum.
Býrakamam geride, sensizlik Ölümle eþdeðer. Elimin teri kadar benimsin. Elinde mendil bir köþesi düðümlü, Ve yanýk diðer köþesinde adým yazýlý, Bir de ayrýlýk
Yazdýðým mektuplarýn en güzeli bu olmalý. Bendeki yerini anlatan, anlýyorsun deðil mi?
Yosunlaþacak göz bebeklerin, Toprak yerine denize karýþacak. Bana okyanusuna. Derinliklere sürükleneceðiz. Alamadýðým nefesim olacaksýn . Vermeyi beceremediðim nefesim gibi.
_______________________ Gel gör eserini kendi bedenim. kaçýp kurtulamadýðým, Bir hapishane oldu.
05-02-2009-Perþembe Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.