mor kalem..
mavi yazsýn
at kýrmýzýyý
beyazý kalsýn
elimdeki çizgiler...
ne mana...?
sabýrsýzlýk..!
parmaklarým kanýyor
birkaç güne iyileþir
ya sen..!
sen ne zaman iyileþeceksin içimde
ya da öleceksin...
ne zaman...!
hadi..çocuk olma
kurtar kendini bu dertten
kimin umurunda ki..
bir annen hissediyor seni
o da sadece içgüdü..
yalnýzlýðýn ýzdýrabý deðil bu
býrakýlmýþlýk hissi
ne güzel yaþýyordum iþte
neden geldin ki..
ve sonra gittin neden ki...!
hadi yüreðim gayret
rüyaydý farzet
sevmezdim þarkýlarý
bu kadar sýk melankoli
baþýmý döndürüyor artýk
ben miyim yanlýþ olan..?
inamak suç
cezam yaþamak
bana güven diyene kanýyorum
sonra kanýyor/um
büyümedim mi daha
niye çelme takayým ki
içimde sek sek oynayan çocuða
o düþerse kanamaz mý dizlerim
anneme öptürsem geçmez mi
sarýl bana baba..
güven eþittir..babamýn kollarý
iyiki varsýnýz
az kaldý..
yeniden..
hep beraber gülümseyeceðiz hayata
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.