Bahçemde çiçekler yetiþtirdim Hepsinde sen vardýn sevdiceðim Seni sevdiðimi bilmeden Onlarda seni aradým Çiçekleri severken Gülerdin bana Bak çiçeklerle konuþuyorsun diye Oysa sen vardýn onlarda Yasminde kokun vardý Pembe bir gülüm vardý Hiç gonca olmadan açan Gülüþündü onda uzun bir çiçeðim vardý Ne bu böyle dal gibi derdin Boyunu benzetirdim ona Koyu yeþil bir otum vardý At bunu derdin Oysa gözlerini benzetirdim ona Siyah deðildi diler ama Çok koyu ayný benim otum gibi Sarý papatyalada Teninin rengi olurdu Hiç anlamadýn beni Seni sevdiðimi Birde bana anlamýyorsun beni derdin Sanki sen anladýnmý beni Bakýþlarým konuþtu Yaz gecelerinde Yýldýzlara bakýp Gözlerim anlattý sevgimi Ama sen anlamadýn Daha ne diyeyim Aptal aþkým benim En son aptal aþkým dedin Yine anlamadýn Bende geç anladým Ayrýlýnca Seni ne çok sevdiðimi Ama ayrýlýk var þimdi Bahçemdeki çiçeklerle Kim konuþacak Ýçim acýyor bir daha Çiçek yetiþtiremem Bahçem yok þimdi Yalnýz bir odadayým Gözlerim yaþlý gönlüm kýrýk Ve çok yalnýzým Ýþte böyle aptal aþkým benim Seni ne çok sevdiðimi Sana bir türlü anlatamadým
AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.